- tarmėti
- tarmė́ti, tar̃ma, -ė́jo tr., intr. Ut plepėti, šnekėti, marmėti: Ką jau bobos tar̃ma, nereikia ir klausyt Trgn. Ana tar̃ma i tar̃ma, ė man i tingis ūturtie Prng. Važiuojam tarmė́damos i neužvydom, kap paršiukas išbėgo Dglš.
Dictionary of the Lithuanian Language.